Criações/KREAĴOJ

Mediuma Poemaro – Porto Carreiro Neto

KREAĴOJ

Sed kio estas ŝtono? Materio
Inerta, eĉ senviva? Certe ne!
Kreaĵo ja de Dio!

Sed kio floro? Ĉu ornama io,
Tuj forvelkanta, baldaŭ en pere’?
Kreaĵo ja de Dio!

Sed kio besto? Karno sen konscio
De l’ propra “mi”, mortanta for sen ve’?
Kreaĵo ja de Dio!

Sed kio homo? Ĉu la reĝ’ de ĉio,
Aŭ katenito, kiel Promete’?
Kreaĵo ja de Dio!

Sed kio, fine, la nomata Dio?
Ho, Dio estas, jes, mi diras, ke
Ja Dio estas... Dio!

17/9/1960

LEO SOKOLOV

Olá/Saluto

Mediuma Poemaro – Porto Carreiro Neto

SALUTO

Al ĉiuj, ĉi kunesidantaj,
La florojn el la tuta kor’.
Ni scias, vin laboroj vantaj
Okupas en nenia hor’.

Batalu ni, kune tenataj,
Sur la planed’ kaj ekster ĝi.
Kuniĝu ĉiuj koroj frataj,
Infanoj de la unu Di’.

Liutoj vibras en ĉiel’ ,
Kaj ĉie verdas la esper’,
Sub la egid’ de Iŝmael
Brazilo floras sur la Ter’!

21/8/1960

L. SOKOLOV

Nova Luz/Nova Lumo

Mediuma Poemaro - Porto Carreiro Neto


NOVA LUMO


Nova lumo venis al la Tero,
Lumo sankta de la Sankta Dio!
Disfluiĝas tute la mistero
Sur la forto de l’ Evangelio.

Nun la pordoj bronzaj de l’ karcero,
Entenanta ombron de l’ Nescio,
Falas brue... Restas nur polvero...
For mallumo! hela estas ĉio!

Vivon novan nun ricevis vorto
De l’ eterna Majstro el la forto
De la flora lingvo Esperanto.

Nun popoloj ĉiuj vidos klare,
Dion Bonan dankos, kaj grandare
Kolektiĝos por la nova kanto!


1/11/1947
ABEL GOMES

Glória de Deus/Dia Gloro

                          Mediuma Poemaro - Porto Carreiro Neto

                                                   DIA GLORO

                               Amo estas la lumo de la mondo,
                               Kiel Suno la Forto de la Tero.
                               Estas Reĝo la Amo en la rondo
                               De kreitoj vivantaj en etero.
                               Por ĉenitaj al kota materio
                               Lumo taŭgas nur plej materiala;
                               Ne pli bonan konsentus Bona Dio
                               Luman fonton de Sia regn’ astrala.
                               Vi bezonas de l’ Suno la helecon
                               Kaj la varmon, por vivo malsupera;
                               Sed la Grandaj ja havas mem lumecon,
                               Kian homo ne havas, ĉar mizera.
                               Tamen, homo, al Patro la rigardon
                               Ĉiam levu, en danko kaj fervoro;
                               De la gloro de l’ tag’ prikantu ardon,
                               Ero estas ĝi mem de l’ Dia Gloro!


                                                                 1/4/1947                                                                                                                                                                     M.Solovjev